José Carlos Andrés

Maisutza ikasi zuen bokazioagatik, mundu hobea egiteko asmoarekin, baina antzokia|antzerkia bere bidean jardun baino lehen gurutzatu zen eta ezin izan zion tauletara|oholetara igotzeko gonbidapenari uko egin. Oraindik ez du ikusi mundu magiko horretako irteera atea (eta egunen batean ikusi bazuen, eroa egin zen). Eta publikoak barre egin zezala ikasten jarraitu zuen, eta horrela hari berari barre egiten ikasi zuen.

Antzerkia eta neskentzat eta umeentzat ipuinak idazten zituen. Egun batean pentsatu zuen jokatuz munduko leku guztietara batera ezin zela iritsi, baina ipuinek ahoz aho bidaiatzen dutela, eskuko eskutik eta liburu-dendako liburu-dendatik, historiek|istorioek mugarik ez dutelako. Horrela egilea ipuinetako, istorioetako eta fantasietako José Carlos Andrés-a jaio zen. Bere asmoek ez dute aldatu, oraindik mundu hobea egitea eta hura umoreko betetzea, maitasuna eta hitzak, nahi du horrela pertsonak pixka bat zoriontsuago egitea.